Op 11 september overleed licht en zacht op 100-jarige leeftijd, in het bijzijn van zijn dochters, in Huize Bovenwegen waar hij de laatste periode van zijn leven woonde, Jan Degenaar. Hij was vader van een groot gezin met acht kinderen, zeventien kleinkinderen en elf achterkleinkinderen. Hij was nauw betrokken bij veel mensen om hem heen. Zijn leven was voltooid. Zoals hij zelf zei: “Zo’n lang en gelukkig leven als ik heb gehad, wens ik iedereen toe.” Jan was een gelovig, twijfelend mens en misschien horen de woorden van Gerard van het Reve bij Jan: “Eigenlijk geloof ik niets en twijfel ik aan alles, zelfs aan U. Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft, dan denk ik dat Gij Liefde zijt, en eenzaam, en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt.” Vrijdag 20 september hebben wij onder grote belangstelling zijn afscheid gevierd, waarna we zijn lichaam naar het crematorium gebracht hebben.

Dat hij nu mag leven in Gods hand.

 

Op 13 september is mevrouw Anneke van der Kolk-Kamp overleden. Donderdag 19 september om 11 uur was de afscheidsviering in onze kerk. 

 

In de stille avond van 23 augustus overleed op 65 jarige leeftijd Brigitte Stufkens – Geerlings in verpleeghuis De Wijngaard in Bosch en Duin. Brigitte was de vrouw van Hein Stufkens. Zij  was een internationaal bekende danseres.

Frederik Flesseman schreef het gedicht wat op haar rouwkaart stond en waarin velen haar herkenden:          

Als ik er morgen niet meer ben, zoek dan niet,
je hebt me al gevonden:
ik ben aan het dansen met jou.

Zo hebben we op zaterdag 31 augustus in een volle kerk afscheid van haar genomen. “She is in the light where she belongs”   

 

Donderdag 22 augustus overleed op 87 jarige leeftijd Hans Luijten. Hans was een wilskrachtig, veelzijdig en creatief mens. Tot het laatst toe heeft hij zelfstandig kunnen blijven wonen. In dankbaarheid heeft Hans het aardse leven voor het eeuwige leven ingewisseld. In besloten kring hebben we afscheid van hem genomen en zijn lichaam te ruste gelegd op ons kerkhof.

 

Vrijdag 16 augustus was in onze kerk de uitvaart van mevrouw Lies Lindeman-Kuijpers. Zij woonde in de Schutsmantel en ze is 92 jaar oud geworden.

             

Na een kort ziekbed is op 24 juni Frans Vernooij overleden, op 63-jarige leeftijd. Frans heeft een moeilijk leven gehad. Op zijn rouwkaart stond geschreven: “Mijn laatste groet is voor hen, die mij in mijn onvolmaaktheid kenden en mij liefhadden.” Met liefde hebben we afscheid genomen op dinsdag 2 juli. Aansluitend was de begrafenis op de natuurbegraafplaats Den en Rust.

 

Op 24 juni is mevrouw Beatrijs Cras-Kraaijvanger overleden op 85-jarige leeftijd. Haar kinderen  omschrijven haar als volgt: “Zij was een sterke, creatieve, slimme, betrokken en humorvolle vrouw, een echte Rotterdamse die duidelijk en soms eigenwijs, maar vooral zeer lief was”.  Zo heb ik haar ook mogen ontmoeten. Met de wens dat ik het afscheid zou begeleiden.
Ze verlangde de laatste maanden naar het einde van haar leven. Het was genoeg geweest; ze had intens genoten van haar gezin en haar werk als deskundige op het gebied van presentatie en communicatie. Haar werk had zij in april afgesloten.
Te midden van haar dierbaren is ze 24 juni overleden en op 3 juli is haar afscheid in haar stijl gevierd in de OLV-kerk met vele bekenden. Haar kinderen en kleinkinderen hebben haar ten grave gedragen en daar is ze bij haar man Pieter Cras te ruste gelegd.
Moge haar gedachtenis velen tot zegen zijn.

Koosje Vos Butijn

 

Vrijdag 26 april overleed in de Schutsmantel, in het bijzijn van haar kinderen, Lidy Wilbrink, 93 jaar. Lidy is een heel actief lid in onze gemeenschap geweest, met name in de Open Kringbijeenkomsten. Ze had een groot hart waarin voor iedereen plaats was. Vriendelijk en dynamisch. Nergens bang voor. Haar zoon vertelde dat hij met haar in de auto zat en dat zij ineens zei: “We moeten zo nog even naar het woonwagenkamp.” En dan denk je: “Ik heb het verkeerd verstaan.” En dan rijdt ze het terrein op, slalomt haar fiatje behendig tussen de pitbull-terriers en getatoeëerde bierbuiken door en stopt ergens halverwege bij een wagen. Ze stapt uit en met een plastic tas in de hand zegt ze tegen me: “Blijf jij maar zitten. Ik ben zo terug.” Wat ging ze doen: schoenen en kleding van mijn zussen kregen hier een tweede leven. Zo was Lidy. Voor iedereen had ze een open oog en een warm hart.
Vrijdag 3 mei was haar afscheidsviering, waarna we haar lichaam te ruste hebben gelegd op ons kerkhof.

 

Vrijdag 19 april is in Huize Het Oosten rustig uit het leven weggegleden, in aanwezigheid van haar drie kinderen, Marjan van der Heijden - Brans. Marjan werd negentig jaar. Zij was de jongste van een gezin van zes kinderen. Marjan was een kostbare en liefdevolle vrouw die openstond voor wie er in haar buurt kwam. Marjan, vrouw van Jan.  Altijd vol liefdevolle zorg voor hem en bijna altijd bescheiden. De laatste jaren, toen ze in Huize Het Oosten woonde, waren moeilijk toen haar geheugen haar in de steek liet en de woorden niet meer gevormd konden worden. Woensdag 24 april hebben we haar afscheid gevierd in het crematorium. Dat zij zich ontvangen mag weten door de Eeuwige.

 

Op 2e Paasdag vroeg in de morgen is na ernstige ziekte mijn lieve vrouw Annemieke Koenders thuis vredig overleden. Zij is tachtig jaar geworden. Een intens verlies voor mij en voor de kinderen; zij was zeer geliefd bij ieder die haar leerde kennen. Annemieke was in haar actieve leven verpleegkundige van beroep. Zo heb ik haar leren kennen in ziekenhuis Berg en Bosch: heel zorgzaam en attent, met veel persoonlijke aandacht voor iedere zieke. Sociale waarden stonden bij haar hoog in het vaandel. Wij hebben samen vele mooie en gelukkige jaren mogen beleven waarbij zij ook een grote steun was bij mijn pastorale werk. Wij zullen haar zeer missen.

Zaterdag 8 april hebben velen afscheid kunnen nemen in de kerk, waarna op 10 april in kleine kring de afscheidsplechtigheid heeft plaatsgevonden in de aula van crematorium Den en Rust. Opgenomen in hemels licht, zal zij altijd met ons verbonden blijven.

Voor al uw tekens van meeleven en nabijheid wil ik u graag op deze wijze hartelijk danken. Het is iedere keer een grote steun voor mij geweest.

"In vertrouwen verder"

Gerard W.

 

Op woensdag 27 maart overleed vredig te midden van haar gezin, mevrouw Finy Kremers – Bisscheroux. Over Finy kun je veel verhalen vertellen, zo zei haar zoon. Je kon enorm met haar lachen. De familie stond centraal: vakanties, reizen, een reünie bij elke mogelijkheid. Finy stond open voor de mens die zij ontmoette. Zij vond haar weg van Wassenaar tot in het gouvernement van Maastricht, van Berkeley in Amerika tot Israël en de kampen in het Gazagebied. Zij wist van leven en van goedheid, van verbondenheid en zorg en van vertrouwen. Op woensdag 4 april hebben we in besloten kring afscheid van haar genomen, waarna we haar lichaam te ruste hebben gelegd op begraafplaats Den en Rust.